تازه های الکترونیک و تکنولوژی

کمپانی بریتانیایی Pi Supply، به ایجاد یک ماژول نمایشگر جوهر الکتریکی کم مصرف و کم هزینه برای بورد کامپیوتری Raspberry Pi اقدام نمود. این نمایشگر با نام PaPiRus در سه اندازه‌ی مختلف (1.44، 2.0 و 2.7 اینچ) طراحی شده و درست مانند تمامی دستگاه‌های کاغذ الکترونیکی در نور خورشید قابل خواندن می‌باشد و می‌تواند برای یک مدت زمان طولانی بدون نیاز به انرژی، روشن باشد.

PaPiRus قابل سازگاری با مدل جدیدا منتشر شده‌ی Raspberry Pi 2 Model B و همچنین مدل‌های گذشته‌ی +A و +B است. این واحد با 32 گیگابایت حافظه‌ی فلاش ارائه شده است و همچنین دارای یک سنسور دما و کانکتور ورودی/خروجی عمومی (GPIO) و چهار سوئیچ اختیاری در بالای بورد، است. نمایشگر 1.44 اینچی با روزلوشن 128x96، نمایشگر 2.0 اینچی با 200x96 و 2.7 اینچی با 264x176 پیکسل ارائه می‌شوند.

PaPiRus همکاری میان Pi Supply و کمپانی کاغذ الکتریکی Pervasive Displays است. این واحد دارای پایه‌ی کد فعلی اپن‌سورس RePaper به همراه مجموعه‌ای از کدهای نمونه و دیاگرام‌های سیم‌کشی مربوط به Raspberry Pi است.

در صورت اجرای برنامه‌های کمپانی سازنده، می‌توان شاهد عرضه‌ی PaPiRus به بازار از ماه جولای بود.

منبع : gizmag

پنل‌های LCD موجب باریک‌تر و سبک‌تر ساخته شدن تلویزیون‌ها به اندازه‌ای که قابل اتصال بر روی دیوار درست مانند یک تابلو باشند، شده‌اند. اما مجموعه‌ی LG Display گامی فراتر برداشته و اخیرا از یک پنل OLED پرده‌برداری کرده که درست مانند یک کاغذدیواری و به صورت مغناطیسی قابل نصب بر روی دیوار است.

LG Display از این صفحه‌ی تلویزیون 55 اینچی OLED خود در نمایشگاه رسانه‌های سئول رونمایی کرد. درمقایسه با پرچم‌دار فعلی 55 اینچی OLED TV این کمپانی که 4.3 میلی‌متر ضخامت دارد، پنل جدید تنها دارای ضخامت 0.97 میلی‌متر و وزن 1.9 کیلوگرم است. این دستگاه همچنین انعطاف‌پذیر می‌باشد.

رقبایی مانند سامسونگ و سونی، ظاهرا از رقابت در بخش OLED بسیار عقب مانده‌اند و امید خود را به نسل بعدی تکنولوژی LCD یعنی quantum dot، بسته‌اند. اما یئو سانگ، مدیر بخش OLED مجموعه‌ی LG Display، وعده‌ی ارتقای تولید OLED را در اواخر این سال داده تا نیازهای مصرف‌کنندگان تامین شود. اگرچه LG Display یک کمپانی مستقل و تامین‌کننده‌ی پنل‌های شرکت‌های مختلفی مانند دل، ایسوس و اپل می‌باشد، بزرگ‌ترین مصرف‌کننده‌ی آن LG Electronics است.

اوایل این سال، LG Display به انتشار پنل‌های OLED در ابعاد 55، 65 و 77 اینچ اقدام نمود، اکنون این کمپانی خواهان دستیابی به جایگاهی بالاتر است به طوریکه یئو وعده‌ی ارائه‌ی پنل‌های 99 اینچی را تا پایان سال داده است. اما وی همچنین اعلام کرده که این کمپانی دست از تولید نمایشگرهای اندازه کوچک و متوسط برنمی‌دارد و طرح‌هایی برای ادامه‌ی ارتقای تکنولوژی OLED پلاستیکی برای استفاده در نمایشگرهای انعطاف‌پذیر و شفاف مخصوص دستگاه‌های پوشیدنی و داشبوردهای خودروها دارد.

هنوز خبری مبنی بر زمان انتشار صفحه‌ی تلویزیون‌های OLED دیواری برای مصرف‌کنندگان اعلام نشده است، اما حتی ایده‌ی ساخت تلویزیون که به صورت مغناطیسی قابل اتصال به دیوار باشد، بسیار جذاب است.

منبع : gizmag

Endless یک طرح مینی‌کامپیوتر به شمار می‌رود که بر ایده‌ی تبدیل تلویزیون کاربران به یک کامپیوتر کاملا عملکردی استوار است. این طرح دارای یک سیستم عامل اختصاصی بوده و با کتابخانه‌ای از اپلیکیشن‌ها و برنامه‌هایی که قابل اجرا در هر دو حالت آنلاین و آفلاین هستند، ارائه خواهد شد.

این کامپیوتر کوچک و رنگی بر اساس یک پردازنده‌ی دوهسته‌ای و کم تکنولوژی Intel Celeron به همراه دو گیگابایت رم اجرا می‌شود. از آنجایی که این کامپیوتر برای کشورهای درحال توسعه طراحی شده، قابلیت‌های آفلاین را در اولویت قرار داده است و بیش از صد اپلیکیشن برای آن آماده شده است. سیستم‌عامل اختصاصی این دستگاه که از سوی کمپانی سازنده Endless OS نامیده می‌شود، نیاز به آموزش خاصی برای استفاده ندارد. این سیستم‌عامل درست مانند سیستم‌عامل‌های اسمارت‌فون‌ها می‌باشد.

این سیستم از طریق پورت‌های HDMI یا VGA قابل اتصال به نمایشگرها می‌باشد و در سه نوع ارائه می‌شود. دستگاه قابل پیکربندی در 32 گیگابایت حافظه‌ی فلاش یا 500 گیگابایت HDD است. نوع 500 گیگابایتی ارائه‌ دهنده‌ی اتصالات وای-فای و بلوتوث و اسپیکر به عنوان ویژگی‌های استاندارد می‌باشد، اما در مدل با ظرفیت کمتر این ویژگی‌ها به صورت اختیاری عرضه می‌شوند. تمامی پیکربندی‌ها دارای یک پورت USB 3.0، دو پورت USB 2.0، Gigabit LAN و جک صوتی 3.5mm هستند.

کمپانی سازنده با استفاده از بودجه‌ی کسب شده برای ساخت این دستگاه در کمیپن‌های حمایتی، قصد ارائه‌ی اولین دستگاه‌ها را به اولین بازارها در مکزیک و گواتمالا دارد، قبل از آنکه محصول خود را به اغلب بخش‌های امریکای لاتین عرضه کند.

منبع : gizmag

اگرچه پیش از این شاهد توسعه‌ی چندین نوع بازوی پروتزی کنترل شونده توسط قدرت تفکر بوده‌ایم، اغلب آنها با ایمپلنت‌هایی کاشته شده درون کورتکس حرکتی مرکز کنترل حرکات مغز انسان، عمل می‌کنند. درنتیجه حرکت بازوها تاحدی نامنظم بوده، همچنین معمولا تاخیری میان تفکر کاربر و حرکت بازوها وجود دارد. با این حال، اکنون گروهی از پژوهشگران نتایج یک آزمایش را منتشر کرده که در آن این محدودیت‌ها تا حد زیادی کاهش یافته‌اند.

در سال 2013، اعضای این گروه – متشکل از دانشمندان کالتک، کالج پزشکی USC Keck، و مرکز توانبخشی ملی Rancho Los Amigos – یک جفت از مجموعه‌ی الکترودهای 4x4mm را در کورتکس پاریتال پشتی (PPC) فردی معلول با نام اریک جی.سورتو کاشتند. برخلاف کورتکس حرکتی که به کنترل مستقیم حرکات می‌پردازد، PPC مسئول قصد و تفکر و تصمیم به حرکت است.

این مجموعه‌ها در دو بخش از PPC آقای سورتو قرار گرفتند، یکی از آنها برای کنترل تصمیم حرکت بازوها و دیگری برای گرفتن یک وسیله. هر کدام از این مجموعه‌ها حاوی 96 الکترود هستند که به نوبه‌ی خود به نظارت بر فعالیت یک نورون می‌پردازند. کابل‌های کشیده شده از محفظه‌ی جمجه به دو مجموعه الکترود، به یک سیستم کامپیوتری متصل بوده که فعالیت عصبی را به فرامین حرکتی رمزگشایی می‌کند. سپس این کامپیوتر اقدام به ارسال این فرامین به بازوی رباتیکی می‌نماید.

پس از مدتی آموزش، سورتو اکنون قادر به استفاده از بازو برای اجرای فعالیت‌هایی مانند لرزاندن دست، نوشیدن نوشیدنی، و حتی بازی سنگ-کاغذ-قیچی می‌باشد، علاوه بر این حرکات دست وی اکنون نرم‌تر و منظم‌تر صورت می‌گیرد. او همچنین با استفاده از یک رابط می‌تواند به کنترل حرکات اشاره‌گر روی نمایشگر کامپیوتر بپردازد.

منبع : gizmag

کمپانی Arduino در طول چند سال گذشته توانسته با میکروکنترلرهای تک بورد خود، شهرت زیادی کسب کند. بسیاری از این وسیله ها در ربات ها بکار می روند و این کمپانی با توجه به همین مساله در حال حاضر گام منطقی بعدی خود را به سمت جلو برداشته و به انتشار اولین ربات کامل خود دست زده است.

این ربات 178 در 102 میلی متری با نام ربات Arduino، یک دستگاه چرخ دار دایره ای است که از دو بورد موجود Arduino بهره می برد. بورد کنترل آن که در بالا قرار گرفته، اطلاعات سنسورهای مختلف آن را خوانده و موجب واکنش ربات طبق برنامه داده شده، می شود. بورد موتور در قسمت پایین، موتورها را که دو چرخ را هدایت می کنند، کنترل و نظارت می نماید. دو گوی چرخ کوچک بدون انرژی، در مقابل چرخ ها و برای پشتیبانی از ربات قرار گرفته اند.

برخی از سنسورهای استاندارد و محرک شامل یک قطب نمای دیجیتال، سنسورهای مادون قرمز، صفحه نمایش ال سی دی رنگی، بلندگو، سنسور بستر، LED های نمایش دهنده فعالیت و دو پتانسیومتر در این دستگاه وجود دارند. دستورات ساده را می توان از طریق یک پد کلید کنترل داخلی، برنامه نویسی کرد اگر چه ربات همچنین می تواند به یک کامپیوتر از طریق USB متصل شود و علاوه بر آن دارای یک اسلات کارت حافظه نیز می باشد. انرژی این ربات هم از طریق یک اتصال USB (اگر اتصال سیمی ربات به کامپیوتر دشوار باشد) و یا چهار باتری AA قابل شارژ هیبرید فلزی نیکل تامین می شود.

برای بهره مندی بیشتر افراد، همه سخت افزارها و نرم افزارهای این ربات منبع باز بوده و بسیار قابل دستکاری می باشند.
ربات Arduino باید تا پایان این ماه ار طریق فروشندگان مختلف و یا وبسایت این کمپانی با قیمت حدود 265 دلار در دسترس قرار گیرد.

منبع : gizmag

یکی از اساسی ترین مشکلات در محاسبات رابطه بین پردازنده و سلسله مراتب حافظه آن است. مشکل، به طور خلاصه این است که حافظه سریع و کم تاخیر بسیار گران قیمت می باشد و نمی تواند اطلاعات زیادی را در خود نگه دارد. حافظه های بزرگتر و کندتر به مراتب ارزان تر هستند، اما توانایی جستجوی سریع را نداشته و دسترسی به آن ها زمان بر می باشد. بنابراین یک پردازنده معمولی دارای یک حافظه کش کوچک و کم تاخیر L1 و یک حافظه کش بزرگ تر و کندتر L2 و به همین ترتیب است.

اگر تراشه موفق به یافتن داده ها در کش نشود، باید به حافظه اصلی رجوع کرده و از آنجا به فضای ذخیره سازی هدایت می شود. مشکل این است که حتی کشیدن داده ها از L3 نیز تاثیر قابل توجهی بر عملکرد تراشه می گذارد، حال تصور کنید که رفتن به حافظه اصلی نیاز به صدها سیکل دارد، در حالی که دسترسی به فضای ذخیره سازی اولیه ده ها هزار سیکل طول می کشد.

به ادامه مطلب مراجعه کنید!

کمپانی فولکس‌واگن از فستیوال سالانه‌ی GTi در Worthersee برای رونمایی از خودروی بدنه‌ی کربنی و هیبریدی Golf GTE Sport استفاده کرده است. با توجه به تاریخچه‌ی خودروهای به نمایش درآمده در Worthersee، به نظر می‌رسد نشانه‌های طراحی این کانسپت خوش ظاهر به احتمال زیاد در خودورهای آینده‌ی برند عملکردی GT فولکس واگن دیده شود.

در زیر کاپوت این ماشین، یک پیشرانه‌ی موتوراسپرت در قالب موتور بنزینی توربوشارژر 1.6 لیتری با قدرت 220 کیلووات (295 اسب‌بخار) و گشتاور 400 نیوتن‌متر قرار دارد. این بخش با دو موتور الکتریکی همراهی می‌شود که یکی از آنها درون گیربکس شش دنده قرار داشته و قدرت 80 کیلووات (107 اسب‌بخار) و گشتاور 330 نیوتن‌متر را تولید می‌نماید. دومین موتور الکتریکی در محور عقب نصب شده و همان قدرت 80 کیلووات (107 اسب‌بخار) اما با 60 نیوتن‌متر گشتاور کمتر را تولید می‌کند.

برخلاف اغلب خودروهای عملکردی، خودروی GTE Sport فولکس واگن از موتورهای الکتریکی تنها به عنوان تقویت‌کننده‌های موتور بنزینی استفاده نمی‌کند، بلکه در این خودرو می‌توان از موتورهای الکتریکی جهت رانندگی با انتشار آلودگی کمتر و مصرف سوخت کمتر به میزان 2.0 لیتر/100 کیلومتر، استفاده کرد. در حالت GTE، این خودرو از هر سه موتور برای ارائه‌ی نهایت عملکرد بهره می‌برد و دارای اوج سرعت 280 کیلومتر/ساعت و شتاب صفر تا صد 4.3 ثانیه‌ای می‌باشد.

سه حالت رانندگی برای این خودروی فولکس واگن طراحی شده است که هر یک ترکیب‌های مختلفی از قدرت الکتریکی و بنزینی را به کار می‌برند. حالت E-Mode همانطور که انتظار می‌رود تنها از قدرت الکتریکی برخوردار است و با این قدرت می‌توان مسافت 50 کیلومتری را پیمود. حالت GTE Mode اسپرت‌ترین گزینه‌ی پیش‌روی رانندگان است و از قدرت هر سه موتور برای ارائه‌ی نهایت عملکرد استفاده می‌کند. حالت هیبریدی، به صورت خودکار در مورد استفاده از کدام نوع قدرت تصمیم‌گیری می‌کند.

فضای داخلی Golf GTE نیز دیدگاه فولکس واگن از کابین‌های متمرکز بر راننده را در آینده نشان می‌دهد. در این بخش از طراحی درهای گالوینگ XL1 متابعت شده و راننده و سرنشین هر یک در بخش‌های جداگانه‌ای می‌نشینند که صندلی‌های آنها با مواد میکروفیبری و فیبر کربنی پوشانده شده‌اند.

برای ارائه‌ی کارآمد اطلاعات در مورد پیشرانه‌ی هیبریدی، سرعت و مسیر پیش‌رو به راننده، مجموعه ابزار GTE Sport در سه بخش تنظیم شده است. نزدیک‌ترین نمایشگر به راننده، کوچک‌ترین آنها بوده و اطلاعات لازم در مورد وضعیت دنده‌ها و سطح سوخت و انرژی را نشان می‌دهد، درحالی که نمایشگر میانی اطلاعات پیچیده‌تری را نمایش می‌دهد. نمایشگر سوم که بزرگ‌ترین آنها نیز است، اطلاعاتی در مورد سرعت یا مسیر ایده‌آل مسابقه را در صورت بودن در حال GTE به نمایش می‌گذارد. به طور کلی کابین خودرو به گونه‌ای طراحی شده که به هر چیز به سادگی دسترسی داشت، مانند سوئیچ تغییر حالت رانندگی که بر روی سقف نصب شده است.

در بخش بیرونی، فولکس واگن از مشخصات همیشگی و بارز گلف استفاده کرده و خودروی جدید را کمی بیشتر تهاجمی ساخته و آن را با بدنه‌ی فیبرکربن در جزئیات همراه نموده است. در جلو، شاهد جلوپنجره‌ی آبی رنگ برگرفته از Golf GTE هستیم، درحالیکه اسپلیتر تهاجمی‌تر دوگانه به این خودرو ظاهر مسابقه‌ای‌تری بخشیده است. در پشت، یک دیفیوزر بزرگ وجود دارد و همچنین سپر عقب شناور نیز در این بخش توجهات را به خود جلب می‌نماید.

Golf GTE Sport فعلا فقط یک کانسپت است، اما تقریبا به طور قطع می‌توان نشانه‌هایی از آن را در خودروهای آینده‌ی GTi مشاهده کرد.

منبع : gizmag